از ابتدای تمدن بشر یکی از شغل هایی که برای بقای انسان لازم بوده حمل ونقل بوده است. حمل مایحتاج زندگی، محصولات و غیره. بشر برای تسهیل در کارها چرخ را اختراع نمود و حیوانات را به منظور حمل ونقل به کار گرفت، و کم کم بر حسب محیط زندگی اش حمل ونقل را به شکل های مختلف و متفاوت ایجاد کرد. حمل دریایی و کشتی سازی خود صنعتی شد که رشد یافت. در حمل زمینی از ارابه های بزرگ تر و بهتر استفاده شد و به این وسیله تجارت بین شهرها و کشورها و سپس قاره ها رونق یافت و پس از اختراع و به کارگیری کشتی بادبانی و سپس اختراع نیروی بخار و به کارگیری زغال سنگ، کشتی های بخاری ساخته شد و از آن پس هواپیما، و وسایل دیگر حمل در امور تجاری مسافری و نظامی و تحقیقات علمی به کار گرفته شد.
در کشور ما سه نوع حمل ونقل زمینی، حمل و نقل دریایی، و حمل و نقل هوایی به کار گرفته می شود. حمل ونقل به طور کلی در دنیا به دو دسته مهم تقسیم می شوند، یکی صاحبان وسیله حمل، و دیگری تهیه کنندگان بار که همیشه از خدمات دارندگان وسیله حمل استفاده می کنند. در اصطلاح حمل ونقل، به دارنده ی وسیله ،کَریرCarrier می نامند و به کسانی که بار را پیدا و راه های حمل آن را انتخاب می کنند فورواردر forwarder می گویند؛ این دسته وسیله حمل ونقل ندارند ولی عهده دار معماری و مهندسی حمل می شوند. لازم است گردانندگان این شغل تحصیلات کافی و اطلاعات جغرافیایی خوبی داشته باشند حداقل یک زبان خارجی بدانند، زیرا فورواردرها مسؤول حمل محمولات از کشور خود به کشوری دیگرهستند، یعنی یک حرفه بین المللی دارند. فورواردر دنیا را به هم متصل می کند،بنادر و پایانه های کشور خود را خوب بشناسد، و همچنین بنادر کشور مقصد را. او باید بداند بار در کدام بندر و گمرکات کشورهای مقصد تحویل داده می شود. فورواردر نباید از قوانین تحویل گرفتن بار در گمرکات مقصد بی اطلاع باشد، به طور مثال باید بداند از کدام بندر به کدام بندر اروپا بار حمل می کند تا بار را به مقصد کشوری که از دریا دور است برساند، و مسائلی از این قبیل. کار فورواردر با کار کریر بسیار متفاوت است. کریر خودش است و وسایل حمل خودش که باید آن ها را تجهیز کند و بارها را صحیح و سالم به مقصد برساند. مسؤولیت های هر کدام از این دو شغل متفاوت است.
وسایل حمل تماماً تابع قوانین کنوانسیون های بین المللی ست. تمام قوانین و مسؤولیت های صاحب وسیله حمل (کریر) و فورواردر به روشنی قید شده و به نامCMR شناخته می شود.
